In love impossible ในความรักที่เป็นไม่ได้

In love impossible 
 ในความรักที่เป็นไม่ได้


"ความรักทำไมต้องเกิดขึ้นบนโลกใบนี้ด้วย" > ประโยคนี้ทำให้ผมมีเเรงบรรดาลใจเขียนบทความนี้ขึ้นมา

          ความรักเป็นสิ่งที่เกิดได้กับทุกคนครับ ไม่จำเป็นต้องเป็นความรักที่วัยรุ่นเรียนกันว่า "แฟน" ความรักผมเชื่อเหลือเกินว่า ทุกท่านต้องเคยได้รับหรือเคยให้มันไปกับใครสักคนหนึ่งเเน่นอนครับ ความรักเกิดขึ้นได้ตลอดเวลาอยู่ที่คุณจะมองมันออกหรือไม่ เคยสังเกตุความรักบ้างไหม

ความรักทำได้ทุกอย่างจริงๆ ^^

          ความรักที่เกิดจากความเชื่อมั่น ความรักที่ให้กับสัตว์ เพื่อน คนในครอบครัว หรือเเม้แต่คนที่คุณเคยเห็นหน้าเพียงครั้งเดียวก็ตาม
สิ่งที่ความรักทำได้มันมากมายมหาศาลจริงๆครับ พลังจากความรักมันให้เราได้ทั้งบวกและลบ อยู่ที่ตัวเราจะเลือกรู้สึกกับมันด้านไหนมากกว่า เหตุการณ์เเห่งความรักก็เคยเกิดขึ้นกับผมเหมือนกันนะครับ 
มันเป็นความรักที่แปลกๆเหมือนกัน กับความรู้สึกรักคนที่เรารู้จักและค่อนข้างที่จะเป็นเพื่อนสนิทอยู่ระดับหนึ่ง
เกิดขึ้นมาก็ตอนผมขึ้น ม.4 ซึ่งเวลาพึ่งจะผ่านมาไม่นานเองนะครับ ฮาๆ คุณเชื่อไหม จากคนที่ไม่เคยที่จะทำงานพวกประดิษฐ์ประดอยอะไร แม้เเต่ระบายสีผมก็ยังไม่อยากจะหยิบมาทำเลย   แต่เธอมาเปลื่ยนชีวิตของผม  ผมตั้งใจกับการที่จะทำของขวัญให้เธอ ผมไปร้านเครื่องเขียนที่ทุกคนคงจะเคยไป ผมไป B2S เพื่อที่จะหาอุปกรณ์ทำของขวัญชิ้นนี้ให้กับเธอในวัน Valentine day ซึ่งผมคิดว่าอยากจะให้อะไรที่มันไม่เหมือนคนอื่น ในวันต่อมาผมก็ปั่นจักรยานไปร้านล้างรูปเเถวบ้าน เเละล้างรูปเธอมาประมาณ 50 รูปได้มั่งครับ และก็กลับไปลงมือทำเลยครับ ผมทำตอนเเรกมันมีอุปสรรค์นิดหน่อยคือ กาวมันติดกระดานที่ผมจะติดรูปไม่ได้  แต่ก็ลองทำหาทางไปเรื่อยๆจนเสร็จจนได้ ผมคิดว่ามันไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ เเต่ก็ทำไงได้ ผมทำได้เเค่นี้เเหละ ฮาๆๆๆ  เมื่อวันนั้นมาถึง ผมไม่อยากที่จะเข้าเเถวตอนเช้าหรือเรียนวิชาอะไรทั้งนั้น เพราะผมอยากจะเจอเธอ ลืมบอก เธออยู่คนละโรงเรียนกับผมนะครับ ผมนัดเจอเธอที่ห้าง นั้นเเหละ
พอเลิกเรียนเสร็จผมก็ยังไปไม่ได้ T-T เพราะติดสอบวิชาภาษาอังกฤษของครูจอมดุ กว่าจะสอบเสร็จก็ 4 โมง จะ5 โมงได้ละมั่ง และผมก็รับไปกับเพื่อนผมอีก 2 คน และเมื่อเจอเธอ เธออยู่กับเพื่อนอีก 2 คน ผมไม่ค่อยกล้าเข้าไปหาเธอ เพราะมันอายๆไงบอกไม่ถูก  และเเล้วเธอก็เดินมาคุยกับผมเเละก็ได้เดินคุยกัน เเต่ในใจผมก็รู้เเล้วว่าเธอคงไม่เลือกผมเเน่ๆ เพราะในมือเธอและกระเป๋าของเธอ มีทั้งดอกไม้เเละของขวัญเต็มไปหมด เเละเธอก็ชวนไปร้านอาหารบนห้างเเละก็นั่งทาน เธอสั่งมาทานเเค่คนเดียว ส่วนผมนั่งดูกับเพื่อนเธออีกคน รอบๆโต๊ะของเรา มีเเต่คนมาเป็นคู่ในวันนั้น ผมเริ่มรู้สึก เซงกับดีใจ ในเวลาเดียวกัน ฮาๆๆ และตอนที่เธอต่อเเถวสั่งอาหารผมก็ได้ให้โทรศัพท์ผมที่ผมเตรียมข้อความไว้ให้เธออ่าน  เเละเธออ่านจบก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฮาๆๆ และก็ได้เอาของขวัญให้เธอ และก็ไปส่งเธอกลับบ้าน ประโยคที่ผมเขียนให้เธอมันซึ่งจริงๆนะ ฮาๆ  
แต่ผมก้ไม่ได้สมหวังนะครับ เค้ามีเเฟนในวันที่ 27 กุพา ในใจตอนนั้นก็อธิบายไม่ถูกตอนนี้เพื่อนเอาบีบีมาให้ผมดู ความรู้สึกมาชาๆที่หน้า เบลอๆ ฮาๆๆ แต่ก็ผ่านมันมาได้ละ พอได้ลองนึกย้อนกลับไป ก็อดขำตัวเองไม่ได้ กูทำแบบนี้ก็เป็นหรือวะ ฮาๆๆ  
เรื่องความรักของผมก็มีเเค่นี้เเหละครับ บ๊ายบายๆ